Demontaż

Demontażu starych okien należy dokonać w możliwie najostrożniejszy sposób, unikając tym samym niepotrzebnych uszkodzeń otworu okiennego (ościeży).
Zdemontowane elementy należy zabrać z miejsca montażu, chyba że klient zechce je zatrzymać, w tym przypadku należy odnotować ten fakt na „protokole odbioru towaru”.
Po demontażu, należy oczyścić ościeża z zanieczyszczeń, tak aby piana poliuretanowa, mogła trwale związać się z murem.
Wszelkie ruchome i niestabilne części muru, należy usunąć i uzupełnić odpowiednim materiałem.
Jeżeli z nieprzewidzianych przyczyn takich jak: zły stan budynku, ukryte wady muru czy nietypowa budowa ościeży, powstaną rozległe ubytki w murze, których uzupełnienie jest konieczne przed osadzeniem okien, wówczas koszt tych dodatkowych prac ponosi klient. Klientowi zostaną przedstawione do zaakceptowania możliwe rozwiązania wraz z ich kosztami.

Ustawienie ościeżnic

Montowane okno należy postawić stabilnie na klockach, wykonanych z elementów, które nie będą usunięte po zakończeniu prac, wytrzymają ciężar całej konstrukcji oraz posiadają niską przewodność cieplną.
Okno musi stać stabilnie i należy pamiętać że nie jest to zadaniem piany poliuretanowej, która spełnia jedynie funkcję termoizolacyjną.
Ościeżnicę należy ustawić z zachowaniem pionów i poziomów we wszystkich płaszczyznach, zwrócić uwagę na symetryczne ustawienie okna w otworze.
Zachować jednakową wysokość okien we wszystkich otworach.
Zaklinować ościeżnicę blisko naroży, stałych słupków oraz miejsc czopowania tak, aby nie spowodować wypaczenia profili.
W przypadku muru ze środkową izolacją, okna należy montować w płaszczyźnie izolacji,
odprowadzając ciężar okna do muru, za pomocą specjalnych kotew, metalowych kątowników lub konsoli.
W przypadku ościeży z węgarkiem, nie należy opierać okna o węgarek a pozostawioną szczelinę trzeba wypełnić materiałem izolacyjnym.

Obróbka ościeżnicy

Standard wykończenia, musi zgadzać się ze standardem ustalonym na umowie.
Wszelkie tynki i zaprawy powinny zakrywać warstwę izolacyjną (np. pianę PU).
W przypadku węgarka i zastosowaniu taśmy rozprężnej przy krawędzi szczeliny, obróbka nie jest konieczna, chyba że ustalono inaczej z klientem.
Płaszczyzna obróbki musi być równa, niedopuszczalne jest pozostawienie falistej powierzchni, zadziorów, szczelin, spękań, itp.
Stosować materiały odpowiednie do zastosowań wewnątrz i na zewnątrz.
Jeżeli z nieprzewidzianych przyczyn takich jak zły stan budynku, ukryte wady muru czy nietypowa budowa ościeży, powstaną ubytki , które z uwagi na rozmiar nie mogą być traktowane jako standardowa obróbka ościeży, koszt tych prac dodatkowych ponosi klient. Klientowi zostaną przedstawione do zaakceptowania możliwe rozwiązania wraz z ich kosztami.

Montaż parapetów i okapników

Parapety wewnętrzne należy montować pod oknem, dosuwając je do listwy podokiennej. Jeśli nie zastosowano listwy, parapet należy wsunąć na około 15 mm pod okno.
Parapety wewnętrzne podobnie jak okna, muszą być osadzone stabilnie, opierając się na murze, klinach lub innych twardych elementach. Pozostałą przestrzeń należy wypełnić materiałem izolacyjnym lub zaprawą.
Niedopuszczalne jest pozostawienie szczeliny między oknem a parapetem wewnętrznym.
Okapniki i parapety zewnętrzne, należy montować pod oknem, aby zapewnić bezpieczne
odprowadzenie wód opadowych.
Otwory powstałe po demontażu starego parapetu, obrobić tak jak ościeżnice okien.

Ciepły montaż warstwowy

Głównym zadaniem montażu trójwarstwowego jest zabezpieczenie warstwy izolacji termicznej przed warunkami atmosferycznymi z zewnątrz i wilgocią z wewnątrz pomieszczenia. Dlatego najważniejsze jest staranne i szczelne jego wykonanie.
Folia wewnętrzna paroszczelna powinna być przyklejona do ramy przed jej osadzeniem w otworze.
Należy zachować ciągłość folii na całym obwodzie okna, oraz zadbać o szczelne przyklejenie jej do ościeżnicy, w szczególności w narożach. W miejscu łączenia wykonać zakładkę około 5 cm.
Mocowanie folii wewnętrznej do muru jest wykonywane po wykonaniu izolacji termicznej i jej całkowitym utwardzeniu (piana PU).
Domyślnie folia jest zakończona siatką podtynkową i należy przykleić ją do wnęki okiennej za pomocą kleju/zaprawy.
Folia zakończona paskiem butylu, wymaga uprzedniego zaimpregnowania muru zgodnie z wytycznymi systemodawcy.
Folia bez butylu i bez siatki przyklejana jest do muru za pomocą specjalnego kleju do folii
okiennych Folia zewnętrzna paroprzepuszczalna może być przyklejona po zamocowaniu ościeżnicy, należy jednak pamiętać że nie powinna być wystawiona na czynniki atmosferyczne dłużej niż 3 miesiące.
Mocowanie folii zewnętrznej do muru jest wykonywane po wykonaniu izolacji termicznej i jej całkowitym utwardzeniu (piana PU). Folia zakończona paskiem butylu, wymaga uprzedniego zaimpregnowania muru zgodnie z wytycznymi systemodawcy.
Folię z siatką podtynkową należy przykleić do wnęki okiennej za pomocą kleju/zaprawy.
Folię bez butylu i bez siatki przykleja się do muru za pomocą specjalnego kleju do folii okiennych.